حلما مثل هميشه خوب نوشته بودي اما اين رو يه حورهايي متفاوت دوست داشتم. ما هم در عرض دوساعت اومده بوديم تهران تا لوازم رو جمع کنيم. خيلي برام رها کردن آن‌ همه کاغذ که بخشي از وجودم بودن سخت بود اما گذشت و با اينکه حس مي‌کردم ممکنه ديگه نبينمشون يه چيزي هم بهم مي‌گفت چند روز ديگه برمي‌گردم در حالي که همه چيز تموم شده و اسرائيلي نيست.