اول از هرچيزي بايد بگم چقدر دلم‌ براي محيط وبلاگ تنگ شده بود و البته بيشتر از همه‌ي اون چيزاي باحال وبلاگ و کشف کردن هاي پشت سر هم دلم‌براي متن هات تنگ شده بود حلي خانم.

توي مدرسه خيلي از متن هات رو بهم ميدادي و با شوووق ميخوندم‌ اما فکر کنم وبلاگ جاي متفاوتي است! لذت بخش و تسکين دهنده=)

و اما اصل ماجرا

متن قشنگت

حلي تو وااااقعاً هر چييي بنويسي قشنگه، يه جلااايي داره. بي رنگ و بو نيست، هميشه رنگارنگ و زندست.

اين هم مثل همشون بود. خاص و بينظير و وصف ناپذير.

خييييلي متن هات قشنگن و اين يکي که عااالي بود. براي توصيف ها تشبيه هاي نابت هم که قطعاً نمي تونم چيزي‌ بگم. خااارق العاده بود...