سلام حلي. متنت مثل هميشه بي نظير بود. خيلي قشنگ و روان، اما غمگينم مي‌کنه. خيييلي غمگين. منم دقيقا مثل تو شدم. بدون هيچ هدفي،هيچ اميدي، هيچ انگيزه اي. بدون هيچ کار جالبي يا اصلا کااااري. با اين تفاوت که من همان فيلم ديدن هم انجام نمي دهم. من تنها کاري که دوست داشتم و بهم آرامش و لذت ميداد رو از دست دادم. ديگه چرا بايد خوشحال باشم؟ واقعا چرا وقتي تو نيستي بايد خوشحال باشم؟؟؟ نه جدي ميگم. کاملا جدي. هر وقت ناراحت بودي و به من ميگفتي وقتي باهات حرف ميزدم خودم حال بهتري داشتم و ميگفتم حداقل بيکار ترين آدم روي زمين نيستم. حداقل با دوستم که حرف ميزنم. اما تو رفتي. حالا ديگه همان کار را هم ندارم. براي همين بدون مثل تو هستم. نه اينکه بفهممت يا درکت کنم، بالاتر از اون! منم مثل تو هستم.