واي جدي چقدر با اين جملت که هيچ‌وقت نمي‌تونيم خودمون رو با هم مقايسه کنيم موافقم. واي حلي، منم با خيلي از حرف‌هات تا الان شده دلم غنج بره اما موضوعي که هست و خيلي باهاش موافقم جمله‌ي آخرت هست. منم خيلي دل نگران آينده‌ و اون چيزي هستم که قراره زندگي سرمون بياره...اما بهش فکر کن که ما يه رب خيلي خيلي بزرگ داريم که حواسش بهمون هست. باهاش صحبت کن، خواستي دعوا هم بکن. اما فکر کنم يعني باور دارم باهاش به نتيجه مي‌رسي...چون خودش خلقت کرده بيشترين کسيه که مي‌تونه متصل شدن و توکل کردن بهش آرومت کنه

تلاش کردن هميشه سخت اما با نتيجه‌اي دوست داشتني و به مراتب شيرين‌تر از قبل بوده. منم مي‌تونم بگم نمي‌تونم فلان کار رو انجام بدم اما حداقل در مرحله‌ي اول اين رو نبايد بگم چون با به زبان آوردن يا نوشتنش نشون مي‌دم که قبولش کردم. قبول کردم که توانمند نيستم‌. در حالي که تمام انسان‌ها اگر بخوان مي‌تونن. خانم توکلي‌فر خودشدن مي‌گن انسان‌ها بي‌نهايت قدرتمندند. خدا رو شکر هم که ما خليفه‌الله هستيم. کم چيزي نيستيم‌ها، جانشين خداييم!

با اينکه حالا از تعطيلات عيد چهار ماه مي‌گذرد و همان طور که خودت هميشه مي‌گويي بگذر بگذار بگذرد اتفاق افتاده و از يه بي‌حوصلگي و کلافگي گذر کردي اما حس مي‌کنم حالا دوباره اين حس سراغت اومده. به نظرم خالي از لطف نيست اگر بگم منم کاملا مثل تو شدم. نه مي‌تونم بنويسم _نه که قبلش مي‌تونستم_ و نه مي‌توانم مثل شما اينقدر تند و خوب بخوانم. واقعا‌ً اين حالت قابل درکه. اما دست کشيدن از نوشتنت کفري‌م مي‌کنه.